500al – I

Per Remesi Boy

Gessit deu recuelh Upsilòn (Colleccion DN – a paréisher)

Imatge FUSE Space Station Dock per MeckanicalMind

 E t’i serés escadut ? E dromirés ? Eslasat sus ua jaça hreda e rudimentària, Ròi n’esperava pas mei dromir ; tà tot díser, ne s’i èra pas jamei escadut. Profietant d’ua navèra  insomnia, lo comdemnat au desvelh que s’examinè las bòtas : de tota evidéncia, qu’avèn hèit camin. En véder que partajava lo medish usadís, ne’s podó pas empachar de pensar que, fin finau, tot qu’avè ua fin e qu’i avè obsolescéncias qui èran hèitas entà coïncidir. De tota evidéncia, qu’as raison. Ad aqueth constat, n’i perdó pas guaire de temps. Que’s lhevè d’un saut energic, que s’estirè maquinaument e que’s puntè l’espiar d’acèr de cap au hautparlaire grasilhant qui’u convoquè suu pont : la votz deu capitani. Qu’èran arribats a destinacion. Enfin.

La pòrta deu dromider que s’obrí a pos, lhevant un correder estret e mau esclairat : lo sol qu’avè lo Llewyn. Un budèth peu quau e s’en·honsè Ròi d’un pas parièr, en bèth anar de pos — n’èra pas fin briga de tustar la paciéncia deu capitani Davis. Totun que s’ageish d’un òmi bon, ac as notat sonque ? Urós tà eth, qu’èra modèste lo bastiment, d’aqueths que ne nòtan pas briga, negats per l’infinitat de las andadas cosmicas. Qu’èra meilèu petit tanben, en bèth har compte de la foncion qu’èra soa, çò qui ne hasè pas sonque créisher l’orgulh deu son mèste : un naulèr saludat per Ròi, escahit e sorrisent, quan se trobè a vista. Ne’n hasis pas tròp, que’u vas hicar a malaise. Davis que’u tornè ua capejada, en pensar que valè la recipròca, abans d’amuishar l’alande d’observacion principau :  

— Ací, Beatia.

Beatia… Ròi que tornè sorríder,  en lo mercejar abans de s’avançar tà la grana frinèsta obèrta sus l’aviéner.

— Beatia ?

Beatia, quiò, peu demiei de totas las qui serén podudas estar nostas.

Hred de costuma, lo capitani que s’azardè totun a interrogar lo son passatgèr. En se bèth estar avançar dinc a la platafòrma, qu’explorè shens nat estrambòrd lo còs celèste verdàs e lis de plan, tròp lis au son gost, qui l’obstruïva la vista.

—  Rai las toas rasons, estant qu’èm quitis. Ne seram ?

Que’n seram, plan segur ! Ròi que l’ac confirmè e que’s permetó tanben d’escarnir aquera  menshidança incongrua. Trufas a las quaus lo pertocat e s’amuishè chic receptiu, quan s’aviava las granas camas tau sièti de comandament.

— Atau sii ! Beatia ? Ací lo cargo-astrominèr Llewyn : demanda autorisacion d’amarrada.

L’autorisacion qu’estó balhada e lo capitani que hasó la manòbra eth medish, pressat de non mei estar devedor de cap a arrés. Totun ligat a l’espaciopòrt, lo cargo qu’avè totun ua darrèra verificacion a subir : ua escanerizacion deu cargadís, de l’equipatge e pro. Un procediment estandard, excessiu e cronofatge per Davis, a la quau, totun, e’s pleguè de grat abans de har arrèrpè, en se bèth brembar, in extremis, qu’aquesta, sus aqueths planetas, qu’èra gerida per ua inteligéncia artificiau particularament intrusiva.

— Ua IA… qu’espèri que s’ac vau.

Arren non s’ac vau mei, vertat ? Ròi, dab calma, que tornè au capitani que quiò e que’u convidè a s’estar seren : qu’èra ua formalitat de la quau avè hèit compte, plan segur. Plan segur. Que n’avè estimat los riscs tanben ; lo son tornar, lo noste tornar, ne s’anava pas har shens nada tumada, mes ad aqueth moment la miaça qu’èra febla enqüèra.