La tremolèra

Per Remesi BOY dab Lo Corginista

Qu’ac avem tot deishat en pujar au zodiac. Qu’i èm ua detzena, aglutinats. Medish prètzhèit, medisha conviccion : çò que hèm qu’ei necessari. Per nosautes qu’ei lo prètz a pagar tà la dignitat. Que n’èm convençuts. Mes per estar en la medisha galèra, ne’ns coneishem pas de rèsta : question de seguretat per Bee. Mes qu’i èm tots amassa, a despèit deus riscs. La mar qu’ei calma, apasimada. Qu’ei ua bona causa. Que ns’i vam escàder dilhèu. Que’m verifiqui lo cargader deu T56 camoflatge. Fliscat. Las retinas ARL activadas, que vei quauques andadas d’òli qui ns’eslissan devath. Que seguim lo lor ritme en n’escotar lo chebit. Silenciós.

Que ns’apressam de la cibla. Ne la nse podem pas mancar. Qu’ei un monstre deus oceans : l’Odeep one. Un batèu usina a la man deu Concòrsi. Lo mei ancian per Bee e lo mei alebader sustot. Com un T-rex au musèu gahat per la mudèra, que’u podem véder, admirà’u, crànhe’u tanben, mes se n’apressar qu’èra defenut. Los guardians que se n’avisavan deu temps quan i avè musèus enqüèra. Ne’ns deishavan pas passar lo cordon roi. Aflactas sus las lors cadièras, que pareishèn d’estar adromits. Mes quan èram quasi a tocar la bèstia qu’entenèm aus nostes darrèrs un “Non pas tocar” qui’ns gahava, torrats. Los guardians de l’Odeep, ne ns’avertirén pas dab un “non pas tocar” dur, mes legitime. Que ns’ac shiularén dab las lors bocas d’acèrs, escopidejant 12,7 mm. N’avem pas nat tiquet, vertat, mes ne volem pas visitar tampòc. Nosautes, que’ns volem rapar lo dinò. 

Contra la cau, la bèstia que pareish mei herotja. Bee que’ns bremba los prètzhèits e lo procediment de captura. Dab dus companhs, que pujan purmèrs suu pont superior. Com shuca-sangs que’s pègan au vente de la làmia. Silenciós, que’s hèn anar las ventosas asimantadas dab l’anar d’aranhas d’aiga. Quauques alets que chebitejan deu pont ençà. Netejatge hèit. Qu’esperam quauques segondas. Bee que ns’espii deu pont enlà. Los cables que’s debanan dinc au zodiac, que’s tustan contre la cau. Gahats, que’us ligam. Abordatge hiutractat. N’avem pas sonque los sabres a la boca de manca. Hardits ! Las Caribas que son nostas ! Totun, çò qui’n sobra. Arpics fliscats. Qu’èm hissats per ua fòrça mecanica.

La sala de contròle qu’èra la nosta cibla. Nom de còde : La tremolèra. Que ns’arronçam. Qu’èi la carotida qui’m tusta contra lo coth isotermic de la combinason. Sobte, Bee que sarra lo punh. Que’ns hicam a l’argüèit. Qu’avem l’arrea emparada a la paret d’un cabeder. Qu’ei sagetat d’ua O coroada qui’ns gaita. Eagle ne deveré pas tardar.

Pont segur, la tropa d’Eagle que se n’avisan. Que contunham tà la cabina principau. Que’n comptam quate dehens. Qu’avem a har lèu. Que ns’activam lo virahuec intèrne. Bee que plaça lo C-2 contra la pòrta varrolhada. N’auram pas sonque quauques segondas entà’us neutralizar. Que’m gahi ua granada virau en bèth esperar l’obèrtura : un, dus, tres. La pòrta s’esventra. La granada lançada que pèta dab eslambrecs. Los puntets rois que s’esvaneishen deus radars. Bee qu’entra : ua, duas, tres, quate detonacions shordas. La cabina qu’ei nosta.

Un companh cablat que’s braca au sistèma de navigacion. L’Odeep one qu’ei quasi noste, mes que n’avem per las pensadas. Fròg ne respon pas, shens eths qu’èm empegats beròi, çò’ns torna Bee. Lo cablat que caboceja en marmotar : la consòla de seguretat qu’ei tostemps activa. Ne s’i escad pas a préner las comandas. Bee que sadora lo canau xp de la soa malicia. Nat resultat.

Après ua esitacion de las bracas que causim d’amassar volontaris tà baishar peus ponts inferiors. Dab dus companhs, lo cablat que’s cargaràn de guardar la cabina. Los autes que baisharàn. A pas doble que passam lo pont superior entà gahar los escalèrs centraus. Eagle que’ns cobreish. Las marcas que carrican dab lo noste anar. Crits de ronha. Tot lo batèu que sembla víver l’assaut, gripat, vetust, las soas darrèras òras. Que i avè animaus qui’s neurivan deus morts, los necrofagues qu’an la cortesia d’esperar que lo plat s’en.hredeishi. Nosautes, qu’èm tròp anoïts de hami tau raflaflà. “Esquèra !”. Ua mitralhada que pontua l’avertiment suu torax d’un marin. “Dreta !”. Que credem au mot. “Pro !”. Que plastificam pòrtas ermeticas : Ding Dong. Que vam soar tròp hòrt dilhèu… Tròp tard. Bohat deus sons gahons dab un subersaut deus beròis, l’embarri qu’ei anat potonejar hred un planton. 

Que ns’i arronçam en musetar l’oposicion : febla e mau equipada. Bee que mia la dança. Que sap on nse cau anar e quant de temps avem de rèsta. Chic, probable. Aqueth contratemps, que’us nse poderem pagar car. La mauescaduda n’ei pas acceptadera, totun que’ns miaça. Que doblam lo pas. En cada sala que passam qu’i deisham quauques dolhas, shens ns’alentir l’anar. Tots aqueths morts que son lo prètz a pagar : que n’èm convençuts.

Qu’i èm quasi. Ua darrèra sala a passar abans d’arribar a la consòla de seguretat. La zòna d’embotelhatge : lo còr de la maquineria. Qu’i entram en bèth sàber çò qu’i ns’espèra. N’èm pas decebuts. Qu’i son enqüèra, ligats a l’interfaci centrau : los collaborators de l’Odeep. N’an pas mudat a despieit de l’alarma qui vira roja sus las muralhas. Ne mudan pas tampòc quan lo purmèr cad dab ua mitralhadera. Los mens companhs qu’ac hèn shens s’esmàver. Jo, qu’esiti, lo men avalider de consciéncia puntat tà la cibla. Cada detonacions que’m tornan méter a l’arreca. La futura victima que verifica cada botelha qui passan suu tapís carrejader. Dab la soa inspection nat defaut que passa. Tornar sarrar los boçons. Ajustar las etiquetas. Perfèit. L’arma hauta, pausada contra l’espatla, qu’èi lo dit qui bailina la destenta, crentiu. Ne’m senteishi pas de clavar. Aleda, boha. Puta ! Un còp mei : aleda, boha. Que s’està au men mirader. Pegat au son pòste. Qué fot ? Un… Dus… Tres… E mèrda ! Un pet que’u crema lo tempe. Que s’aclapa com s’èra tostemps au malh, concentrat. Ua man que’m baisha la mitralheta, la boca cap au sòu. Baisha los uelhs, trasto. Bee que’m gaha los uelhaus, lo desert eagle humant. “ Hòu, ès cargat ? Sambotit ?” Que seni que non, de dreta tà esquèrra. Qu’an estupat lo darrèr embotelhaire de la linha de produccion. Bee, tot malícia, que’s pausa contra jo :

– Que tiras o que’t desgahas, encapias ?

– Que’m brembava quauquarrés, çò’u torni dab conviccion.

– Arrés ! N’èra pas arrés, ç’acaba sec.

Arrés que semblava hèra a quauquarrés…

De cap, qu’avem las resèrvas adara : sheis per sheis, vestits de cellofana, los litres d’aiga purificada que’ns gahan. Pegats. Que son estocats suu sòu, deishats en un canton. Qu’èi la garganta qui’s sarra dab lo passacòth d’aqueths qu’an set. Que chebitejan aus mens darrèrs. Non, ne son pas chebits, que son saumes. Paraulas de las escuranhosas :

A’u qui a set que darèi de la hont aiga de la vita,…

– Mudem !

Bee qu’ei a paupar çò qui sembla d’estar ua paret estanca. Que s’esmaleish clar de l’i véder. L’esclòp que’s samseish mei viste que previst e qu’èm a bòrd tà ac víver. Las darrèras d’ua legenda. Que’s sapta, que’s partatja. Qu’ac vam brindar dab los assetats, los veires assomats de tota l’aiga de la mar salada.

-Ua ligassa sus ua cadena ronhosa, çò marmota Bee l’indèx suu comunicator XP.

Qu’espèra un signe de vita per la paret. Que vòu sàber ns’avem a har shens Fròg adara. E son negats enter las duas parets estancas ? Probable. S’ei lo cas qu’an pagat un prètz sabut. Que renonciam lèu. Que hèm arrèrpè, que i a causas mei importantas a har.

Que seguim Bee com ua umiada. Que traucam correders estrets, umides e mau mantienuts. Que passam los darrèrs metres e qu’i èm. Davant la pòrta blindada, pausada enter nosautes e los darrèrs cerbères, que cercam ua breca. Ne’ns vaga pas de la nse jogar Ulissi. Que serà ua dobla traucada. Los troians que ns’espèran. Que’us podem léger sus l’escàner : tres puntets rois tremolant de paur. Au paréisher que tremolan o dilhèu que soi jo que tremoli : l’exitacion deu moment bahida. La dusau consòla qu’ei quasi nosta. Ua darrèra pòrta, un darrèr combat e que ns’i seram escaduts. Un còp a la nosta man, l’Odeep one que darà l’aviada au son darrèr viatge abans de har samsir.

Las cargas que son pausadas de l’ua part e de l’auta de la pòrta. La calor de las deflagracions que hè hóner l’acèr d’un lumbrac viu. La muralha esbrecada, los mens companhs qu’entran dens la sala com legionaris dens Cartago : la ciutat qu’ei vençuda. Que n’èm los navèths mèstes. La consòla segondària qu’ei neutralizada lèu. Totun, ne’ns vaga pas de jubilar, Bee que ns’ac bremba. Qu’avem a tornar suu pont principau. Darrèra fasi de l’operacion aviada.

Suu pont principau, l’ambient n’ei pas mei lo d’ua batalha. La màger part deus mens companhs que son a tornar har l’assaut peu hum de las cigarretas : qu’enteni mei d’arcasts que de congratulacions. Quan serà sabut, lo prètz qu’avem pagat a nueit qu’ei dolent. Dab los sons, Fròg que’s son negats, susprés per un element de mau prevéder. Un hat qui’ns bremba ua realitat de mau acceptar. Bee qu’ei contra l’acèr de la cabina. Ne huma pas. Lo son credo que’u defen : un kalos kai agathos asiatic mau sabut. A l’estrem deus autes que’m sorrid quan me ved arrribar. Shens la soa masca guerrièra, Bee qu’a perdut aqueth anar d’alfà qui travesteish beròi çò qu’ei fin finau. Glaciau ne n’ei pas mei. Au contra, la soa tralhada d’aram liberada qu’arracauha aquesta nueit oceanica mei ardent qu’un navèth sorelh. Que l’espii long. Gahat. Que’m dèisha har : a cadun lo son kif com ditz. Que son las lendias qui’u constellan los vermelons qui’m bremba lo perqué d’aquesta convòca. Que soi capbaishat, mes que’m voi explicar : 

– Bee,  per çò qui s’ei debanat enlòra, dab l’embotelhaire…

– Dèisha córrer. Per la ventòla que n’i a tà ramar e d’autes tà gaitar l’auba. Adara qu’as a gaitar las estelas tà’ns tornar a casa. 

– Bee…

– Vè Ulissi ! Itaca que ns’espèra la lenga en·hlada de set.

Mensh glaciau, mes tostemps encarada la Budiccà de las mars. Que’m hiqui au plec. La mea culpabilitat ne l’interèssa pas, ni adara, ni mei tard. Qu’aurèi a m’ac virar solet se voi que s’esvaneishi aqueth sentit. D’ara enlà qu’ei lo men torn de m’i gahar. Que s’estàn tots en jo entà se’n tornar. Qu’ac an tot estupat manca los motors. La navigacion geolocalizada qu’ei tròp perilhosa. Tanlèu aviada que haré soar totas las alarmas mondiaus en nse bèth pintrar ua cibla de las bèras sus l’arrea.  Que s’estàn en jo. Qu’aledi. Que bohi. Que m’i gahi. 

Que lhèvi lo cap : lo cèu qu’ei clar. Que tròbi shens nada pena la polara. Astrolabi intèrne activat. Correccions hèitas. Latitud sabuda. Puish que calculi las variacions lunaras. Que’m pren segondas. Longitud sabuda. Be sèi on èm ! Que’m viri de cap a Bee qui’m mira. Esberida. 

– On se tròba Itaca ? 

Que’m sorrid franca en desplegar los braç. Que s’aprèssa deu bòrd. Còsta jo, que’m passa un braç sus las espatlas. Que’m pega quasi los pòts a l’aurelha. Que’m chebiteja d’un alet : 

32°54’08’’ N. 13°11’09”” E.