Per Laurenç Revèst
Demandèt a un cosin de Grassa. Òi ai. Cu es lo bonòme aüra, è!?
Èra devengut un peis entre Gavotina e Provença orientala.
Kendra, sa novèla conquista doncas, l’avia rescontraia sus lo sieu camin de vita. Una cometa que crosava, que lo percutèt quasi. Per astre, que s’èra arrestat far de gasòli.
Èra un ancian, un parisenc mas originari d’un pichin vilatge que li aviá presentat, a el lo startupaire, per la conselhar. L’avenir. Èra amic de la maire qu’èra a mitat parisenca. Brèu. Anaretz al club de genealogia per i capir qualqua ren. Voliá li far descubrir de possibilitats, per aquò ren de tal que de parlar de jove a jove, facilita. Eça.
Èra jova, una sòrre que trabalhava ja dins aquelas gròssas entrepresas de Sòfia, casaia ela la mita e lo sieu marc èra emplegat parier ailí. Un paire desapareissut. Ela e sa maire soletas. A l’òrle de la grand vila.
Contact mail laissat. Passa.
Lo contacta. Escambièt per mail, per aver de conselhs. Pi, ren de tal que de se veire per ne’n parlar. Gaire de fisança en ela, timida. Besonh de soliditat.
Sus la riba de mar, ren de tal. E comencèt coma deviá començar, calinhar sus la plaja. D’oras e d’oras.
Lo segond còup, rescòntre amb la sieu melhora amiga. Passeaia a pè en vila. Mostrar lo sieu ancian licèu.
Passeaia en tota bòna companhia. Lo còr laugier.
Puar sus la còla, veire la vita que se passa, que passarà tanben. Benlèu. Esperam.
Pi al vilatge. La villa sus las ribas dal laus.
Durmir sus lo radassier, caduna la sieu cambra. Coma un ado. Diaul. Un problèma de la lièch, o de coneria.
L’ancian, amic de la maire passa per ajuar la familha quora an besonh. Cada còup salua. Mas el fa cambra comuna amb la matriarca. Ditz ren. Sembla s’excusar de l’aver mes dins un pati. Mas es ren solet per durmir.
Los amoroses se tiran quora pòon.
De segur, van se banhar a la ribiera, la maire es rasseguraia, van ambal sieu can de Kendra.
Un autre sera, pòl anar durmir dins la cambra de Daissemina, la sòrre. Es disponibla sovent. Qu’ambal sieu baudo fan lor vita, son gaire aicí.
Mas, avans d’anar se cojar. Disputa. E pim, e pam. Pataflòu. Òu. Qué ? La maire e la filha, brama. Dins la cambra dals vièlhs parents. Òc. Tusta. Of. Solet dins aquela granda maison sus la penda de la montanha, amb vista sus lo riu.
Maladreiça de jovença? Dura. Longtemps. Mieja ora. Mortificant.
Pica a la pòrta. Ren. Pi contunha. Anar de lòng en larg dins aquel salon escur. Chamineia amorcia. Partir ? Per anar ont ? Coma explicar ce que se passa ?
Pica. Ren. Lo bosin contunha dins la cambra de la maire. En dangier ?
Pica e duerbe, la filha en plors e la maire… patanuá, que brama. Ops.
Va ben ? Silenci.
Tròup tardi.
La filha ven dins los sieus braces. Ploran sus lo radassier. « Dur dur d’èstre joves » ditz Jòrdi. An 30 ans pasmens. Mas la maire a una man de fèrre sota ganc de velut.
L’ancian, amic de la maire arriba. A 10h de sera. Qué fa aicí ?
Tu que venes de l’èst, lo vent d’èst pòrta lo marrit temps, que ditz. Lo vièlh salva la sieu pel. Brutesc.
L’endeman, matin dur. Pesant. La maire sembla d’aver gaire durmit.
La filha se lava. Es solet. Una crotz garda. Se’n tornarà encara, aicí, li plasia las bofas. E de se far utilizar per ajuar la maire. Qu’avia plen de projèctes de li far far.
Telefòn. Los afars repilhan. Se’n va. Còr pesant.
E un SMS d’ela. Tòrna. Per plaser. Salva mi d’aquí. Fin.
Se veiràn la dimenjaia que ven. Diluns arriba.
Kendra èra ensenhanta al Licèu de Gap, camina a pè. Cabelhs al vent. El en veitura amb MCBV una amiga de trabalh de Gasconha. Avia jamai poscut concretizar, manco en jetar las bordilhas a Tarba amb lo sorire. Anavan veire un amic per parlar a Champtercier per un business plan. A tres qué.
E ve Kendra, sa calinhaira. Son a se crosar a Dinha, zòna comerciala. Lo veguèt ren. Avia apuntament al champ.
Mas. Trobèt en Gavotina.
diunegre.com 