II. Lao tse agacha la cistèrna tibetana

Qual jutgèt jamai? Avalorar e tirar las còrdas sensiblas o non.

Per sos causirs, far culpabilizar los autres. Mas los jutjes ren aicí. Mas te fan saber per monde, factors malgrat els, çò que pensan. O foguèsse una pensaia dal quite factor. Coma saber se vòlon fugir. Corrent que passa un fluç. E tu, as ren totas las cartas en man. Mas sègues totun, sès dintre lo nais.

Aquel tòni de Brisa fende la Bisa e fa lo baisin, avia una autra molhèr Alexa. Mas s’èra refach una virginitat amb una autra frema, Kendra. Avia fach comprar una proprietat per la familha de son ex frema, d’una societat anciana que avia plen de projèctes d’urbanizacion que quasi totes se’n anèron en doga. Mas aquela societat avia plan planin comprat e amolonat de terrens e de terrens. Al passatge, lo temps passant, de soscriptors primadiers avian defuntat, los descendents s’èran denembrats los bons d’accions. E pi perdèron d’arquius. Sabètz.

Avia agut un primier enfant mas los paigrands volian far sortir lor ex filhat d’aquesta tèrra. Diaul.

Tèsta fòrça, èra fòl a ofa.

Metètz vi lume! Si pensava. E aquela cançon de la Libertat li tornava en tèsta. De lònga. What the fòrça? Where is the pichon?

La maison èra istorica. Mas… A fòrça de veire passar las balas, li venguèt de passion lo tenís. Jugar sus de corts mai que mai. E un pauc de gòlf. Pecaire.

Ren coma son ex conhat.

Agachar un enregistrament d’una partia de tenís. Per se far de ben.

« Zo. Regarda la tieu man ont es, mercés monsur. Es partit, una. Perfièch. Pròva de passar sota la bala. Es ben, es melhor. Super, encaena. Encara torna.

Sara es partit tanben. Se recampa.

Èra ren ganhat aquel còup. Los neurònes èra ren conectats ».

L’espèr fa esperar. Tre qu’avia de temps, sovent o passava a agachar lo sieu telefòn o anava al corrier, dins l’espèr d’una nòva. Que quarqu’un li fague respòsta, que quarqu’un li pòrte interés.

Èra devengut coma una dròga. Benlèu quarqua ren d’important poia arribar.

Pi un jorn, escotet lo repaus de la tèrra. Èra bèl. Eissublièt de gardiar las nòvas. Veguèt ren l’oferta d’emplec qu’un amic li mandava.

Sortèt de l’immòble e crosèt la frema de neteatge. Diguèt bònjorn. Respondèt: Sio fatigaia, n’ai pron!