Carbòni alterat : habemus deorum

Au sègle 28^au qu’ei vençuda la mort e l’immortalitat n’ei pas mei ua mosca blava a seguir, mes ua realitat. Qu’ei lo tèma principau desvolopat per Richard Morgan en Altered Carbon, un roman publicat per las edicions Victor Gollancz Ltd en 2002 (version originau, anglés britanic) e per las edicions Bragelonne en 2003 (version francesa) e adaptat per Netflix en 2018. Ua idea deu futur que lejó lo Diu Negre entà la ve presentar, uei, au sègle 21^au. Planvenguts per l’univèrs acide e amfetaminat de Takeshi Kovacs, lo veteran suberapraticat e subermodificat, per un enquèsta especiau beròja. Au programa d’aqueth Thriller-tecnologic ? Violéncia, sèxe e dròga, un còctel a churlar !

It’s alive !

Non, ne s’ei pas enqüèra mort lo ciberpunk (genre aviat per William Gibson dab Neuromancer en 1984), Richard Morgan que ns’ac confirma dab Altered Carbon. B’i son tots los elements establits peu Neuromancer : un monde subertecnologic, inegalitari, controlat per corporacions de las granas peu quau l’eròi/ja ensaja de subervíver a despieit deu son estatut sociau (en generau los personatges cyberpunk que son estremats).

Mes n’ei pas estremat Takeshi Kovacs, au contra que hasó partida de las fòrças especiaus qui defenen lo Protectorat (govèrn planetari). Qu’ei actor d’aqueth monde peu quau ensaja de melhorar las causas (tad eth sustot, puish taus autes). Qu’ei çò qu’aperam lo pòstciberpunk (purmèra ocurréncia 1991). Que’vs conselh lo Diu Negre, se v’interèssa lo genre aqueth, de léger Snow Crash de Neal Stephenson e Otherland de Tad Williams.

Dab l’istòria de Takeshi Kovacs, n’inventa pas arren Richard Morgan, vertat, mes que’ns descriu un monde coerent, dab personatges de mau desbrembar, tots gahats peu briu d’ua intriga pensada beròja. Un roman qui’s léger en un còp !

L’istòria :

Ne’vs harà pas un resumit lo Diu Negre, l’istòria aquera ne’s pòt pas resumir en ua critica, mes que va ensajar de’vs balhar lo quadre (los elements d’aqueth monde pensat per Morgan), mes tanben las ideas desvolopadas per l’autor.

Qu’ei vençuda la mort, qu’ac sabetz. Los umans d’ara enlà que son numerizats mercés a ua pila memòria implantada peu cortèx cerebrau e qui sauvaguarda los sovièrs e la personalitat de cada individu. N’ei pas mei qu’ua envolòpa lo còs, un vestit qui sufeish de cambiar quan n’ei pas mei foncionau. Que pòden estar qui vòlen, quan vòlen e on vòlen. Qu’ei afranquida de la soa preson de carn l’Umanitat.

Quina utopia que seré poduda estar, mes ne l’agrada pas l’utopia a l’uman, ni a Richard Morgan tampòc. Per estar generalizada la tecnologia aquera, ne reglè pas las inegalitats sociaus. Qu’ei limitada a un còs de rescambi la màger part de la populacion deu Protectorat (lo limit qu’ei financèr e non pas legau. Lo govèrn que garanteish un còs a cada ciutadan, pas mei), tau quau estauvia tota la soa vita (quan ac pòt har).

N’ei pas vençuda la mort lavetz ? En realitat, l’autor que cambiè lo sens ligat au concèpte de mort. Quan ne’s pòden pas pagar un còs navèth o quan n’arrespectan pas las leis establidas, los ciutadans que son estocats peu govèrn. Tau cas purmèr, qui’us permet d’esperar un tornar peu monde (a condicion que las familhas agin «un dia» los mejans de pagar un còs taus esperits digitalizats deus pairs estocats). Entau dusau cas, que permet a’us qui an los mejans de’us pagar de guardar a man competéncias a còps necessàrias. Qu’existeish enqüèra la mort, la que coneishem nosautes au sègle 21^au, mes qu’ei considerada un crimi e que l’apèran la mort vertadèra.

E los rics ? Eths que son vaduts immortaus. Que passan los sègles shens s’ahroncilhar en bèth cambiar de còs, per las necessitats economicas a còps (viatges d’ahars) o tà s’amuishar sustot. Que basteishen fortunas de las granas e qu’amassan un poder de mei anar mei autoritari. Shens nada regulacion naturau de la populacion aquera, lo monde que torneja. La massa deus estocats potenciaus, resignada, que’us apèran los mats (comprenetz los matusalems). Un monde embarrat, pacificat, encadenassat per ua eleit qui la se jòga olimpian.

E Takeshi Kovacs ? N’ei pas sonque la navèra aquisicion de Laurens Bancroft (un mat) qui’u hè tornar envolopar sus tèrra (lo hèit de sortir de l’estocatge ua persona entà’u balhar un còs qui n’ei pas lo d’origina) entà enquestar sus un suicidi, lo son.

Enter perseguida de la vertat, quèsta d’umanitat e questionaments societaus, aqueth roman que’vs harà pausar questions sus vos medish, mes tanben sus l’aviéner que voletz tà l’Umanitat. Ne ve’n contarà pas mei lo Diu Negre, que l’estima mei deishar-ve lo plaser de seguir l’istòria aquera, com ac hasó, dab hèras suspresas e d’adrenalina.

Lo punt de vista deu Diu Negre :

Entaus ahuecats deu genre, qu’ei un roman a léger, que s’i tròba tots los elements qui hasón la glòria deu ciberpunk : la violéncia, lo sèxe, las tradidas, las injusticias e plan segur, la tecnologia. Luenh de la High SF los elements tecnologics d’Altered Carbon que son credibles totun (pas pro desvolopats probable, mes lo ritme de l’istòria que plea los traucs). Los personatges que son sabrós, tots cinismes, tornas e umors. L’intriga que’vs gaharà tot lo long de las sheis cents paginas deu tòma, com ua pica de metamfetamina.

Que’vs conselha tanben lo Diu Negre de v’interessar a la seria adaptada per Netflix (tà’us qui ac pòden). L’adaptacion n’ei pas fidèla sancèra au roman vertat, mes que pòrta quauquarren mei a l’univèrs de Richard Morgan. Un visuau qui enriqueish un monde brutau e psiquedelic.

Lo Diu Negre