Laboratòri

Per  Camille Roman, Eva Esquerre, Camille Vignes e Kateri Arrous-Bordes. Classa de 4au au Collègi Victor Hugo de Tarba.

Nicolas, un joen òmi de 24 ans que tribalhava en un laboratòri scientific de Tarba. Un còp per mes qu’arretrobava Jeff e Steeven los sués mes bons amics entà ensajar medicaments darrèrament fabricats. D’autes còps, Nicolas qu’èra marchand de herutas sus un mercat e ne ganhava pas tròp de moneda. Alavetz que decidè un dia de tribalhar en un laboratòri.

Un bèth dia, Jeff ne vengó pas au laboratòri. En tot sortir deu tribalh e après aver ensajat los medicaments los dus autes joens que decidèn d’aperar lo loé amic. Jeff qu’arresponó tot espaurit e que digó:

– Aqueste maitin qu’èi hèit analisis e qu’èi gahat ua maishanta bacteria qui’m hèr hèra mau dens lo cap. Que l’èi gahada dens lo medicament deu mes passat.

Nicolas tot espaurit que responó:

– Queee e n’ès segur? Que vau prénguer un rendetz-ve entà parlà‘n dab los superiors.

Ua òra aprés Nicolas qu’èra dens lo bureu deus dus superiors.

– Adishatz Nicolas, qu’enteni plan çò qui’m dises mes que’t brembi qu’avetz signat tu e Jeff un contrat de dus ans quan los efectes segondaris èran prevists. Ne podetz cap tornar en darrèr e totun, tu n’as pas arren!

Nicolas ne sabó pas arrespóner e que tornè a sua.

Lo mes d’après Jeff ne tornè pas.

Lo 15 de gèr qu’èra lo dia de tornar au laboratòri. Nicolas qu’ensajè un medicament drin enigmatic tot transparent e lo sué amic Steeven un antibiotic. Que devèvan coma de costuma demorar tres òras isolats en ua petita sala escura deu laboratòri après aver avalat e engolit lo medicament. Au cap de tres òras tot qu’anava plan entà Steeven e Nicolas. Eth ser a sua, Nicolas que comencè a sentir quauquas dolors ena boca. Qu’avó aquò dinc a la neit.

A miejaneit, Nicolas que’s hic a vomir e a pensar a quinze mila causas ad encòp. Qu’èra com s’utilisava zònas deu sué cervèth que n’avèva pas james utilisat… Que’s hiquè a escríver libes, istòrias, a pintrar, a minjar… E tot aquò pendent duas òras. Après que s’assedó au pè deu sué lheit e que tornè a pensar a çò qui s’èra passat. Au cap d’ua òra que comencè a compréner que tot aquò èra segurament en permor deu medicament… Alavetz que tornè a pensar a Jeff, lo sué amic qui n’èra james tornat au laboratori e la paur que’u prengó. Qu’aperè de tira Steeven qui eth tanben avó hèra paur. Alavetz que tornèren toti dus dens lo burèu deus superiors mes aqueth còp sense nat rendetz-ve. N’èran pas tots sols dens lo burèu : qu’èran dab tres autas personas. Que’s hiquèren alavetz darrèr la pòrta e qu’escotèren la conversacion.

– Alavetz aquesta pilula entà devénguer intelligent ei dangerosa? ce demandè un deus navèths òmis.

— Peu moment ne i a pas nat problèma, la persona de qui a ensajat eth medicament – sense saber que podèva ester dangerós que v’ac imaginatz plan – n’ei pas anada tà l’espitau.

Ad aqueth moment Steeven e Nicolas que s’espièren e que s’ac comprenguèren tot… Pendent dus ans n’èran pas sonque estats animaus de laboratoris a ensajar produits hèra dangerós de qui avèvan mancat de tuar un de los lués amics.