Per Joan-Cristòu Dordet
Capítol uèch
“Cars jogaires, es vengut lo temps de vos afrontar en quart de finala. Començaram per la partida de drecha del tablèu. Avèm tirat al sòrt vòstres adversaris…”
Credan lo nom de Mehliug e de son adversari, seriá lo vièlh Òmerid çò que voliá dire que l’Omerida grandassa seriá opausada al tipe del capairon blau. Totes quatre dintran dins las lors bofigas. Lo vièlh òme en fàcia de Mehliug aviá l’aire plan aguerrit. Lo senhal de debuta de partida es lançat.
Coma al primièr torn, es Mehliug que comença. Aqueste còp, decidís de començar amb las peças mejanas en las avançar cap a las peças fòrtas per tustar fòrt sul pic, en las cargant d’energia tant coma possible. Fasèm dintrar en ressonància nòstras vibracions energeticas. L’Omerid vièlh es susprès e rebeca en procedissent del meteis biais, estrategia plan conoguda del mimetisme. Mehliug capita de far recuolar las pèças majas de l’adversari mas al detriment de sas pròpas pèças majas qu’a pas pro cargadas en energia. La partida es a pauc prèp equilibrada. L’Omerid vièlh, se vei qu’es pas nascut de la darrièra pluèja. Mehliug ensaja de contra-atacar amb las pèças menoras sus sas pèças mejanas en las cargar mai mas la temptativa capita pas de las far recuolar.
D’aquel temps, dins la bofiga d’a costat, l’Omerida grandassa afronta lo tipe del capairon blau. Se vei qu’es pas a l’aise e que crenh son adversari. Lo personatge malvolent ataca fòrt, l’Omerida grandassa ensaja de resistir mas la butada es fòrta e sas pèças recuòlan, sas quitas pèças fòrtas an de mal a resistir mai d’un còp d’atenguda als assauts. Bofa, susa, l’Omerida, l’i demanda una concentracion fenomenala de jogar contra tal un adversari, capita de resistir al còst d’un esfòrç gigantàs. Lo tipe malvolent monta encara d’un gra sas atacas en cargar d’energia al maximum mas çò que las gents remarcan pas, es que fa pas sonque atacar las pèças, se’n pren a l’esperit meteis de son adversari en l’empachant de se concentrar coma cal, lo destorbant al còr de son èime. L’Omerida grandassa es en marrida situacion, pas solament sas pèças mas el tanben, vesèm qu’a de mal a manténer lo liam energetic amb sas pèças e, subran, sos uèlhs se viran e l’òme falís. Un tremolum percors lo public, los secors arriban còpsec per sonhar la paura Omerida tombada. Lo tipe malvolent es declarat venceire mas recep tanben una mesa en garda de la part d’un organizator.
La partida de Mehliug va bon camin. Mehliug, pichon a pichon, capita ça que la d’avançar sas pèças al contra de las pèças adversas, lo vièlh Omerid se daissa pas anar per tant a la desfacha, resistís e ensaja dins un eslanç desesperat de lançar una ataca d’une pèça maja sus tres pèças pichonas, malastrosament per el, capita pas, las pèças de Mehliug resistissent en esperar lo secors d’une pèça maja de lor costat. Mehliug mobiliza doncas sa pèças majas que capitan de desfa l’adversari e de butar cinc pèças fòra juòc, Mehliug es declarat venceire.
Las doas partidas son acabadas. Lo tipe del capairon blau, en vesent la victòria de Mehliug se vira cap a el e crida dabans totas las gents:
“Vesètz, Mehliug, serà tu lo seguent, deuriás crénher de m’afrontar, daissarai pas los Omerids mestresar la matèria, t’espotirai de tota ma fòrça energetica. Aret dispareitrà amb vòstra civiliacion.”
Un ondada de panica percors las gents dins las bofigas, un trebol secodís l’amassada.
“Jogaire, avètz pas lo drech de vos adreçar aital a vòstre adversari, fan los organizators.”
“Podètz pas res contre ieu, vos avalirai totes, fa lo tipe.”
Los Omerids espectators, en presa ad una èrsa de panica, començan de se’n anar.
“Omerids, se demoram units, nos podrà pas far de mal, vos en anar pas, vos ne’n prègui. I a encara la segonda partida dels quart de finala.”
Lo grand hall del torneg s’assuausa un pauc e de nombroses Omerids demòran finalament. Alavetz, apèlan los jogaires de la segonda partida dels quarts de finala. La femna evanescenta afrontariá l’Omerid peis del temps que l’Omerid amb d’alas afrontariá una Omerida mai jova. Las partidas son endralhadas, l’Omerida evanescenta a pas tròp de mal a prene lo dessús sus son adversari peis que resistís tant que mal. Desgatja una energia considerabla belament tant coma lo tipe del capairon blau mas una energia plan doça e benvolenta, capita de ganhar lèu e plan. Dins l’autra partida, l’Omerida mai jova a plan de mal contra l’Omerid alat que sembla mai aguerrit qu’ela. L’Omerida mai jova ensaja qualquas tacticas mas que capitan pas a far trantalhar l’adverari qu’acaba que ganhe.
Los rescontres dels quarts de finala arriban alara a lor fin, los venceires son felicitats. Anóncian que las mièja-finalas se debanarián l’endeman matin. Las gents se’n van dins un marmús encara plen de crenhença. Mehliug aviá rejonch Aralc e Aluarg segur fòrça treblat encara per las paraulas d’òdi de l’esperit malvolent.
“Aralc, que devi far? Me vòl espotir aquel tipe, vòl espotir la civilizacion omerida tota e benlèu tot lo planeta.”
“Mehliug, deves contunhar coma l’as fach aquí, nos devèm pas daissar far per aquela creatura malvolenta, fa Aralc, e sabèm pas çò que se passarà.”
diunegre.com 