Reverberacion (III)

Per Laurenç Revèst

III

Mission lònga

Vau dejunar qu’ai fam. Al taulier, papa parla.

« – Adieussiatz Sela e tu filha, avètz ben dormit ?

– Non m’en parlar que diguèt mama. An cambiat tots los logicials. La bibliotèca s’es vueiaa, dins l’imediat los pichins poiràn ren pilhar los fichiers de libres per l’escòla. An de besonh dals fichiers per tornar veire lors leiçons. Lor cal aver lo Diplòma de Certificacion Intergalactica (DCI) per seguir la via que serà determinaa.

Tant mièlhs, vòl dire que d’aquel temps aurem ges escòla. Poirai observar tot çò que se passa dins la fusaa e demorar amb los parents.

– Non cal t’en faire, anam sonar lo reparaire. Zo, anèm.

Lo dejunar rapidament engolit, mon brau papa Aergos piquèt sus lo clavier. Un papier oficial e l’òrdre de mission tombèron.

– Alora, que trajèct començarem d’inspectar ancuei?

– Aspera, qu’avèm un document de l’administracion… E be, escota! Una promocion dobla per aquela mission especiala. Nos cal faire una escòrta fisica sus nòstre sector. Anèm dever demorar quasi 4 annaas dins lo tragin, dal principi dal sector a la zòna de recepcion. Deurem repuar los sectors, dal sector D al sector original lo sector A, LO sector!

Escortarem de scientifics que rèntran de la Periferia en destinacion dal bòn vielh sistèma solar de Terrabis ».

Vist. En veitura!

Avans d’èsser arribats al pòste de transicion, lo luec per far lo ligam amb l’equipa de l’autre tròç e l’analisi antivirus das personas, las instruccions arriban.

Mama liege:

« – Lo Comandant nos a gratificat d’una promocion. Dèu èsser important çò que farem. Après aquela darriera escòrta fisica, avèm drech a una part de planeta per enfin i estaire e elevar las nòstras mainaas. »

– « Me fa sempre rire dambal sieu accent « terra vielha » quora parla » que ditz Papa.

E ajusta « Ai jamai capit perqué los autres son ansin, estrangiers e parlan ren coma nosautres, amb lor accent e lor biais de prononciar los mots. Se an ren lor lenga pròpria! 

Sas Rea, es coma aquò es cal ren se demandar perqué seria autrament, es la vita. »

– « Empacha ren, avans de quitar, tocar la man en luec dal picament classic! Son pron estranhes los vielhs ».

– « Tè, vaquí los vielhs quora se parla d’els ».

L’equipa dal sector rèsta a velocitat constanta per nos transméter los vagons. Lo tragin es mandat sus l’orbita prevista. Avèm reglat nòstra velocitat e un pauc barrats los panèls solars.

Quin bèl espectacle que de veire aquels conteneires blaus e jaunes brilhar al solèlh amb la perspectiva de fons. Lo vuide, e darrier nòstra via sacraa, çò que demòra de la Via Lactaa. Nos fuguèt precisat qu’avèm de passar quasi quatre ans sus lo trajècte. D’aquel temps benlèu passarem aquel diplòma que se’n parla tant?

Los segnals energetics emeses sus lo canal de servici nos infòrman ont se devèm provesir. Devèm anar a de luecs especials, e se nos enganam, devèm pagar una multa d’ocupacion non autorizaa… Los carculs de trajectòria faches, un momenton de pausa ben ameritaa per se pausar. Fasia longtemps que eriam ren restats ensèm per discutir, nos retrobar en familha. Creio que fin finala los carregs especials son una bòna promocion. Pilharem lo temps de viure.

Lo cors dal trajèct se passa sensa problèma gròs. Ai decidit de me metre a emparar la lenga veiculària anciana de Terra: l’Esperantoccitan. Coma aquò aprendrem las nòvas dins la lenga originala sensa se servir dals traductors automatics que son impossibles de capir sensa legir lo mòde d’emplec. Son faches partent d’un vocabulari pron limitat e sovent los memes mots tòrnan venir. Per capir la lenga das personas que se va visitar, lo melhor es d’entrar dins lor còdi. Ambal metòde mieu se pòl lèu integrar los principis de linguistica estrangiera. Una setmana e, lo còup es fach! Sus de longs trajèctes coma aquels, en defòra d’èstre vigilant sus las jonchuras e isolacions, avèm de temps liure. Devèm verificar que i ague ges de traucs dins l’envelopa e de pèrdia de carga, e ren mai. Tot just èstre atents a la navigacion automatica –mas avèm recebut qu’una formacion ulhauç per pilotar- e devèm èstre a l’escota das maquinas ràdios que nos explican se devèm far una intervencion mecanica. Lo resta dal temps es donca per nosautres. Devèm èstre al servici dals scientifics e velhar sus els. Mas generalament, los escambis ambals scientifics son pron rars que prefèron viure a despart. Subretot quora los projèctes son confidencials e que los obligan de demorar separats dal monde per evitar tota discussion malastrosa. Son al fons dal tragin, al darrier vagon.

E pi son un pauc originals. Un jorn mama Sela n’a vist un qu’avia un casco amb d’antenas e amb una blòda en plastic… transparent. S’es plus mai riscaa d’aquel latz dal cortègi de vagons. Dal temps dal trajèct polèm emparar de matèrias intellectualas qu’avèm jamai abordaas. Linguistica, Istoriologia, Filosofia, Sociologia … De que perfumar cognitivament lo viatge nòstre.

Perfum, perfum … aicí sente ren de natural. La transpiracion, lo plastic, lo metal. Fa ben de temps qu’ai ren sentit d’audors naturalas. Vau amb mon melhor amic Peire dins la cabina interactiva. Sesilha « descubèrta dals bòscs ».

Sela me laissa anar rejónher d’amics sus la ret de discussion intergalactica. Amb Peire sovent. Caminam dins un bòsc fach de rores e de felze. Peire me fa una blaga e s’en parte per la drecha e d’un còup pus degun. Lo silenci e la patz sòrton d’aicí. Sente bòn lo felze e après lo bruc. Mas me sio perdut, sio pus dins la mema selva qu’avans. Alora me meto de córrer, la mofa assordisse la mieu caminaa. L’aigalh laissa los sieu plors sus mon vestit blanc e començo d’èstre angustiaa. Sus lo còup un bosin dins los àrbols, Peire es dins los àrbols, de que fa esto còup? Crio, mas me sio enganaa. Una mena de passeron sòrte espaurugat. Pasmens, apercebo Peire assetat subre d’un tronc ò un cepon. Va ben, me sio fach un espavent soleta coma de costuma. Observam lo bòsc. Pi sortèm de la realitat virtuala, e òc, i devèm gaire estaire perqué senon riscam de pérder lo sens de la realitat dison dins la notícia. E benlèu i pilhariam gust qu’i passariam tot lo temps. Se deconectam, èra risolier. Dire que viviam ansin avans. Enfin, es çò que nos laissa pensar lo logicial… La vertat, per saber de ver… M’avètz compresa.